((فرهاد))
خواستنی ها کم نیست منو تو کم بودیم
خشک و پژمرده : تا روی زمین خم بودیم
گفتنی ها کم نیست منو تو کم گفتیم
مثل هزیانه دم مرگ از آغاز چونین درهمو بر هم گفتیم
دیدنی ها کم نیست منو تو کم دیدیم
بی سبب از پاییز
جایه میلاد صدای باد را پرسیدیم
چیدنی ها کم نیستمنو تو کم چیدیم
وقت گل دادن عشق روی دار قالی!
خواندنی ها کم نیست منو تو کم خواندیم
منو تو ساده ترین شکل سرودن را در معبد باد
با دهانی بسته وا ماندیم
منو تو کم بودیم
منو تو اما در میدان ها
اینک اندازه ی ما میروییم
ما به اندازه ی ما میبینیم ما به اندازه ی ما میچینیم ما به اندازه ی ما میروییم ما به اندازه ی ما می گوییم
منو تو کم نه که باید شب بیرحم و گل مریم و بیداریه شبنم باشیم
منو تو خم نه و درهم نه و کم هم نه که میباید با هم باشیم
منو تو حق داریم در شب این جنبش نبض آدم باشیم
منو تو حق داریم که به اتندازه ی ما هم شده با هم باشیم
منو تو حق داریم که به اتندازه ی ما هم شده با هم باشیم
منو تو حق داریم که به اتندازه ی ما هم شده با هم باشیم
منو تو حق داریم که به اتندازه ی ما هم شده با هم باشیم
